Από τη γκαλερί του σχολείου μας !

 

Οι σκέψεις της νύχτας !

της Ευαγγελίας Μαραζάκη (Γ3), 

Οι σκέψεις της νύχτας σε οδηγούν σε όνειρα.
Όμορφα όνειρα, χαρούμενα.

 
Με έρωτες χωρίς βάσανα και αναστεναγμούς.
 
Με θέα τα χελιδόνια, την άνοιξη, το Πάσχα,
με τα βελούδινα, μαύρα τους φτερά,
να πετούν δίπλα από το σταυρό της εκκλησιάς.
 
Με το φως του ήλιου και του ουρανού,
να αντανακλά στην καταγάλανη θάλασσα,
το καλοκαίρι.

Με τα φύλλα των δέντρων να κιτρινίζουν,
να αλλάζουν χρώμα,
το φθινόπωρο.
 
Με διακοπές στο χωριό,
Χριστούγεννα πια, χειμώνας,
βλέποντας το χιόνι να πέφτει σιγά σιγά
στο χώμα.

Πληροφορίες για τα Χανιά !

της Ειρήνης Κορνηλάκη (Β1),

κάντε κλικ στον σύνδεσμο :

https://drive.google.com/file/d/1JSbByVrRMWRaJN7NYPODRg937lcjmzc7/view?usp=sharing

Σχέδια της Ευανθίας Κολάγκι !

 

Η φιλία (επεισόδια 2 και 3) !

από την Όλγα Αλεξίου και τη Φωτεινή Δασκαλάκη, 

Επεισόδια 2 και 3

Η πόρτα άνοιξε και είδε…ένα μεγάλο, ξύλινο τραπέζι που είχε πάνω ένα μικρούλι μοβ και πράσινο κουτάκι. Ο εξερευνητής πλησίασε για να το δει καλύτερα. Αν και μικρό ήταν πανέμορφο. Το έπιασε στα χέρια του και το άνοιξε απαλά. Μέσα υπήρχε ένα σκονισμένο  βιβλίο, το εξώφυλλο ήταν πολύ απλό και είχε ένα καφετί χρώμα. Το άνοιξε και άρχισε να διαβάζει αργά με υπομονή.

Η φιλία άρχισε όταν τα δύο κορίτσια γνωρίστηκαν και ήταν ένα τόσο ‘δα κουτάκι. Όσο εκείνα  κάνανε παρέα το κουτάκι μεγάλωνε. Και με τον καιρό μεγάλωνε όλο και περισσότερο… Μέχρι που έγινε τόσο μεγάλο που σιγά σιγά άρχισε να χρειάζεται βοηθούς για να το προστατεύουν. Και τώρα πια είναι αρκετά προστατευμένο που  πια του χρειάζεται ένα όνομα ΦΙΛΙΑ ή αλλιώς Ο ΚΥΒΟΣ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ. Μέσα του λοιπόν αυτός ο ξεχωριστός κύβος είχε μέσα του και αλλά δισεκατομμύρια κυβάκια αλλά μικρά αλλά μεγάλα όμως αυτά δεν λέγονται φιλία λέγονται : Αναμνήσεις !

... Και όσο πιο μεγάλος είναι ο κύβος, τόσο ποιο πολύ χώρο έχει για καινούργιες αναμνήσεις και τόσο ποιο πολλές αλυσίδες και λουκέτα έχει για να τις φυλάει και για να μην ανοίξει το κουτί και πεταχτούν και ξεχαστούν για πάντα! Ο εξερευνητής έκλεισε το βιβλίο νιώθοντας τυχερός και περήφανος που είχε την ευκαιρία να το διαβάσει. Έπειτα το φύλαξε πολύ προσεκτικά και παρατήρησε με την άκρη του ματιού του πως το κουτί ήταν αρκετά μεγαλύτερο από πριν, ποιο λαμπερό καθώς είχαν προστεθεί δύο ακόμη πανέμορφες αποχρώσεις και τώρα πια ήταν ΚΙΤΡΙΝΟ, ΜΠΛΕ, ΜΟΒ, ΠΡΑΣΙΝΟ !

Έργα του Ερμή Σμυρνάκη (Γ5) !

 

Τί σημαίνουν τα ονόματα (2) !

Της Ειρήνης Κορνηλάκη (Β1),  

Δήμητρα, προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό όνομα της θεάς Δήμητρας από το οποίο προέκυψε το αρχαιοελληνικό Δημήτριος. Το αρχαιοελληνικό αντίστοιχο θηλυκό, που βρίσκεται ακόμη σε χρήση, είναι Δημητρία «αφιερωμένη στη Δήμητρα», τη θεά των γεωργικών εργασιών, της γονιμότητας και του γάμου στην αρχαιοελληνική μυθολογία.

Το ίδιο το θεωνύμιο Δήμητρα, σύμφωνα με το Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας του Μπαμπινιώτη, είναι βέβαιο ότι το δεύτερο συνθετικό του ονόματος περιέχει τη λέξη μήτηρ, ενώ το πρώτο συνθετικό πρέπει να ταυτίζεται με τη λέξη δᾶ «γη», οπότε το όνομα θα εσήμαινε «μητέρα γη».

Σύντομος τύπος του Δήμητρα είναι το Δημώ, όνομα με το οποίο είναι γνωστά τρία πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας και η Αθηναία εταίρα Δημώ (3ος αι. π.Χ.). Το νεοελληνικό όνομα Δήμος σχηματίστηκε ανεξάρτητα από το Δημώ.

Το όνομα Άγγελος προέρχεται από τον άγγελο (αυτός που φέρνει ειδήσεις) και από το ρήμα αγγέλω που σημαίνει: φέρνω είδηση, προμηνύω. Γιορτάζει 8 Νοεμβρίου. 

Στην αρχαία Ελλάδα η έννοια άγγελος χαρακτήριζε κάποιον ο οποίος μετέδιδε ειδήσεις, πληροφορίες ή αγγελίες. Ο Όμηρος στα έργα του ήδη εμφανίζει τη λέξη με αυτή την έννοια, ενώ και οι Ηρόδοτος και Ξενοφών την χρησιμοποιεί για να περιγράψει ειδικούς απεσταλμένους μεταφοράς μηνυμάτων ή πληροφοριών. Επίσης οι άγγελοι χρησιμοποιούνται και σε άλλα καθήκοντα, όπως σύναψη συνθηκών ή είσπραξη χρημάτων. Ως θεϊκή ή υπερβατική παρουσία η έννοια άγγελος εμφανίζεται για πρώτη φορά στο πρόσωπο του Ερμή, ο οποίος προσφωνείται ως άγγελος της Περσεφόνης από τον Όμηρο. Επίσης κατά τον Πλάτωνα ο Κάτω Κόσμος έχει τους αγγέλους του, οι οποίοι καλούνται «άγγελοι καταχθόνιοι».

Ποιήματα λίμερικ (χιουμοριστικά) !

Της Ευαγγελίας Θανουρή (Β2), 

ΤΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ

Ήταν ένα παντελόνι

απλωμένο στο μπαλκόνι

μα πριν προλάβει να στεγνώσει

μια γάτα πήγε να το λερώσει

αυτό το κακόμοιρο παντελόνι.

Ο ΕΞΥΠΝΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ

Ήταν ένας μαθητής

που ήταν λάτρης της Φυσικής

μα σαν έμαθε τα ποσοστά

αγάπησε και τα μαθηματικά

αυτός ο έξυπνος μαθητής.

ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ

Ήταν κάποτε ένα παλάτι

που ήταν φτιαγμένο από αλάτι

μα σαν λούστηκε με νερό

μετατράπηκε σε ποταμό

αυτό το δύσμοιρο παλάτι.

Κρητική κουζίνα !

Της Ευανθίας Κολάγκι (Β1),

Χοχλιοί με κολοκυθάκια, πατάτες και μάραθα !

Υλικά

500γρ χοχλιούς

10 κολοκυθάκια μικρά (προσπαθήστε να βρείτε με ανθούς)

4 πατάτες

1 ματσάκι μάραθο

2 κρεμμύδια

1 ντοματάκι

1 κουτ. σούπας πελτέ ντομάτας

αλάτι, πιπέρι

Διαδικασία

Βράζετε τους χοχλιούς σε μπόλικο αλατισμένο νερό για 10 λεπτά. Τους ξεπλένετε καλά με αρκετό νερό, τους καθαρίζετε και στο τελευταίο ξέπλυμα βάζετε μισό ποτήρι ξίδι. Πρέπει να βγάλετε τις μεμβράνες και να είναι απόλυτα καθαροί. Βάζετε το λάδι μαζί με τα κρεμμύδια σε κατσαρόλα και όταν τσιγαριστεί λίγο το κρεμμύδι ρίχνετε τους χοχλιούς και τις πατάτες και τα τσιγαρίζετε όλα μαζί. Προσθέτετε το ντοματάκι, τον πελτέ, αλάτι και πιπέρι, το μισό μάραθο και τα αφήνετε να βράσουν όλα μαζί μέχρι να μισοψηθεί η πατάτα. Προσθέτετε τα κολοκυθάκια και τον υπόλοιπο μάραθο και τα αφήνουμε να ψηθούν. Σερβίρετε με φρέσκο ελαιόλαδο. Καλή όρεξη !!!

Από τη γκαλερί του σχολείου μας !

 

"Ένας πραγματικός εφιάλτης !"

Της Βάσιας Λιακάκη (Γ1),

Κάθε  νύχτα στα όνειρά μου

σαν χελιδόνι ανοίγω  τα φτερά μου

και καθώς  πετώ στον  ουρανό,

οι σκέψεις μου πηγαίνουν  στα βάσανα

που πέρασα απ’ τον  έρωτα αυτόν .

Τον σταυρό αυτόν μέσα μου κουβαλώ.

Αν δεν βρω το φως μου……

Αν δεν βρω την ζωντάνια  που λαχταρώ,

στη θάλασσα θα πέσω να πνιγώ .

"Παπουτσια κόκκινα για μια αληθινή πριγκίπισσα !"

Της Ανδριάνας Δημητρουλάκη,

Κάποτε ένας τσαγκάρης έφτιαξε ένα όμορφο ζευγάρι κόκκινα παπούτσια. Και επειδή του άρεσαν πολύ, τα έβαλε στη βιτρίνα του μαγαζιού του. Τα παπούτσια όμως προτιμούσαν, αντί για τη βιτρίνα , να βρίσκονται στα πόδια μιας όμορφης πριγκίπισσας. Δυστυχώς, σε όλο το χωριό δεν υπήρχε καμιά όμορφη πριγκίπισσα.

     Έτσι, μια μέρα το έσκασαν από το μαγαζί, αναζητώντας την πριγκίπισσά τους. Τα παπούτσια γύρισαν σχεδόν όλο τον κόσμο και γνώρισαν πολλούς ανθρώπους, αλλά η πριγκίπισσά τους άφαντη. Και τότε, βρέθηκαν μπροστά σε ένα κάστρο, όπου ζούσε ένας βασιλιάς με την κόρη του. Όταν τα είδε, ένιωσε τη μεγαλύτερη χαρά της ζωής της. Τα φόρεσε  και χόρεψε μαζί τους όλο το απόγευμα. Επιτέλους, τα παπούτσια ήταν ευτυχισμένα. Αργότερα, όταν βράδιασε, η πριγκίπισσα θα έδινε τα παλιά της παπούτσια για πέταμα. Μόλις το έμαθαν αυτό τα κόκκινα παπούτσια, κατάφεραν και το έσκασαν από το παλάτι.

    Ήταν παραμονή πρωτοχρονιάς και το χιόνι μαζί με τα λασπόνερα, λέρωσαν τα παπούτσια και τα έκαναν να φαίνονται παλιά. Έτσι χάλια που είχαν γίνει, κάποιος τα είδε και τα κλώτσησε στα σκουπίδια. Τότε, μια φτωχή ηλικιωμένη γυναίκα που περνούσε από εκεί, τα είδε τα παπούτσια και τα πήρε στα χέρια της. Τα καθάρισε με ένα πανί και  έγιναν και πάλι όμορφα και λαμπερά. Η γυναίκα τα έδωσε  στην εγγονή της σαν χριστουγεννιάτικο δώρο Το κοριτσάκι χάρηκε πολύ με το δώρο της γιαγιάς της. Τα φόρεσε αμέσως και υποσχέθηκε ότι θα τα φροντίζει για πάντα. Για πρώτη φορά τα παπούτσια ένιωθαν ότι επιτέλους βρίσκονταν στα πόδια της αληθινής πριγκίπισσας που πάντα αναζητούσαν.

Τι σημαίνουν τα ονόματα (1) !

της Ειρήνης Κορνηλάκη (Β1), 

Το όνομα Ελένη είναι ένα σχετικά συχνά εμφανιζόμενο ελληνικό γυναικείο όνομα (4o πιο δημοφιλές ελληνικό όνομα με ποσοστό 3,77%). Κατά την αρχαιότητα σήμαινε λαμπερή, απαστράπτουσα, σύμφωνα με την εκδοχή του Γερμανού φιλολόγου Georg Curtius που υποστήριξε ότι προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη "σελήνη", (Δωρικός τύπος, σελάνα). Στην Ομηρική του έννοια το όνομα Ἑλένη είναι σύνθετο από τον αόριστο του ρ. αἱρῶ και μπορεί να ερμηνευτεί "(αυτή για την οποία) καταστράφηκαν τα πλοία". Χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα με διασημότερη την Ωραία Ελένη, ηρωίδα του Ομηρικού έπος «Ιλιάδα». Κατά συνήθεια οι Χριστιανοί συνδέουν τα ονόματά τους με Αγίους και έτσι το όνομα Ελένη χρησιμοποιείται προς τιμή της Αγίας Ελένης, Αυτοκράτειρας της Ρώμης που ανακάλυψε τον Τίμιο Σταυρό. Στο ελληνικό εορτολόγιο εορτάζεται στις 21 Μαΐου.

Η Ειρήνη είναι ελληνικό γυναικείο όνομα. Αν και στην Ελλάδα δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλές, σε άλλες χώρες (και σε διάφορες ιστορικές περιόδους) είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο (ενδεικτικά αναφέρεται ότι στις Η.Π.Α τις δεκαετίες του 1910 και 1920 ήταν μέσα στα 20 πιο δημοφιλή ονόματα για κορίτσια, ενώ στην Ισπανία για την πενταετία 2000-2005 ήταν μέσα στα 15 πιο δημοφιλή ονόματα). Το όνομα προέρχεται από την θεά Ειρήνη. κόρη του Δία και της Θέμιδας. Ήταν μια από τις Ώρες και αποτελούσε την προσωποποίηση της ειρήνης και του πλούτου. Στην τέχνη απεικονίζονταν σαν μια νεαρή όμορφη γυναίκα που κρατούσε το Κέρας της Αμάλθειας, σκήπτρο και ένα πυρσό. Το ουσιαστικό ειρήνη εικάζεται ότι προέρχεται από το ρήμα είρω (συνδέω).

Το όνομα Άννα εμφανίζεται στο 1,73% των ελληνικών ονομάτων. Το εξελληνισμένο όνομα Άννα προέρχεται από το εβραϊκό Χάνα, που σημαίνει «εύνοια, χάρη». Σύμφωνα με το λεξικό Βίβλου της Οξφόρδης, το Χάνα σημαίνει «δόξα». Το όνομα Άννα χρησιμοποιείται και ως ανδρικό όνομα σε ορισμένες χώρες. Γιοερτάζεται στις 9 Δεκεμβρίου (Σύλληψις της Αγίας Άννης, μητρός της Θεοτόκου). Επίσης στις 25 Ιουλίου και στις 9 Σεπτεμβρίου αν και οι τελευταίες δύο ημέρες αποτελούν λιγότερο συνήθεις επιλογές.

Μαντινάδες του Γιάννη Ψυλλάκη (Β6) !

 
Έχω καρδιά που δεν μπορεί,
εύκολα ν’ αγαπήσει
μα ότι αγαπήσει το αγαπά,
μέχρι να σταματήσει !
 
Έχω καρδιά που δεν μπορεί,
να ζει χωρίς αγάπη,
γιατί την εσυνήθισα,
από παλιά στα πάθη !
 

Να μου γελάς για να γελώ,
να με κοιτάς να λιώνω,
να μ΄αγαπάς για να μπορώ,
ν΄αντέχω  κάθε πόνο !
 
Ο καπετάνιος ο καλός,
το κύμα όντε βρυχάται,
βάνει το μπέτη του μπροστά,
γιατί δεν το φοβάται !

H φιλία (επεισόδιο 2ο)

γράφουν : η Όλγα Αλεξίου και η Φωτεινή Δασκαλάκη (Α2),

...Η πόρτα άνοιξε και είδε…ένα μεγάλο, ξύλινο τραπέζι που είχε πάνω ένα μικρούλι μοβ και πράσινο κουτάκι. Ο εξερευνητήςπλησίασε για να ο δει καλυτέρα. Αν και μικρό ήταν πανέμορφο. Το έπιασε στα χέρια του και το άνοιξε απαλά. Μέσα υπήρχε ένα σκονισμένο  βιβλίο, το εξώφυλλο ήταν πολύ απλό και είχε ένα καφετί χρώμα. Το άνοιξε και άρχισε να διαβάζει αργά με υπομονή : "Η φιλία άρχισε όταν τα δύο κορίτσια γνωρίστηκαν και ήταν ένα τόσο ‘δα κουτάκι. Όσο εκείνα κάνανε παρέα το κουτάκι μεγάλωνε. Και με τον καιρό μεγάλωνε όλο και περισσότερο… Μέχρι που έγινε τόσο μεγάλο που σιγά σιγά άρχισε να χρειάζεται βοηθούς για να το προστατεύουν. Και τώρα πια είναι αρκετά προστατευμένο που  πια του χρειάζεται ένα όνομα ΦΙΛΙΑ ή αλλιώς Ο ΚΥΒΟΣ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ. Μέσα του λοιπόν αυτός ο ξεχωριστός κύβος είχε μέσα του και αλλά δισεκατομμύρια κυβάκια αλλά μικρά αλλά μεγάλα όμως αυτά δεν λέγονται φιλία λέγονται…."